سنجش سرمایه فرهنگی طبقات براساس پایگاه اقتصادی- اجتماعی (مطالعه ی در میان شهروندان اصفهانی)

موضوع مطالعه­ی حاضر سنجش سرمایه فرهنگی طبقات بر اساس پایگاه اقتصادی – اجتماعی در میان شهروندان اصفهانی است. رویکرد نظری این پژوهش بر ترکیبی از نظریه­ی پیر بوردیو  و ماکس وبر استوار شده است. بلحاظ روش شناسی، در مطالعه حاضر روش تحقیق پیمایشی بکار رفته و جهت جمع آوری اطلاعات نیز از تکنیک پرسشنامه بهره گرفته شده است. نمونه­ی تحقیق حاضر 400 نفر از شهروندان 20 تا 64 سالة شهر اصفهان در 14 منطقه شهری در سال 1393 بوده که به روش نمونه گیری خوشه­ای چند مرحله­ای  انتخاب شده­اند. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها نیز تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب اتا و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. در سطح توصیفی نتایج بدست آمده نشان داد که بیشتر شهروندان در طبقه متوسط قرار دارند و میزان سرمایه فرهنگی و ابعاد آن در میان طبقات متفاوت است، بطوریکه کمترین میانگین مربوط به طبقه­ی پایین، سپس طبقه­ی متوسط و بیشترین آن مربوط به طبقه­ی بالا است. در سطح تحلیلی نیز یافته­ها نشان داد که پایگاه اقتصادی اجتماعی با سرمایه فرهنگی رابطه­ی معناداری دارد و از میان ابعاد آن بیشترین نقش تبیین کنندگی را در زمینه­­ی سرمایه­ی فرهنگی نهادینه شده ایفاء می­کند.